Page 53 - DAS-Rehber-2019-edit.indd
P. 53

Endoskopların iç kısımlarında kavlama, çatlama, bükülme, bağlantı hasarı veya kırılma
           gibi sebepler enfeksiyon kaynağı olabilir ve bu durumu rutin kaçak-sızıntı testleri ile
           anlamak çoğunlukla mümkün olmaz.
           Kan, protein ve organik artıkların endoskop kanallarında veya üzerinde kurumasına
           izin verilerek yıkama aşamalarının üstünkörü yapılması, uygun olmayan dezenfektan,
           yetersiz temas süresi veya kontamine dezenfektör kullanımına bağlı başarısız
           dezenfeksiyon olabilir.

           Endoskopların mikrobiyolojik kontrolü bu durumların saptanması için şimdilik en iyi
           yöntemdir.
           Testler; endoskopların, dezenfektör ve otomatik yıkama cihazlarının, endoskopide
           kullanılan aksesuarların ve su kaynaklarının mikrobiyolojik takibini kapsamalıdır.
           Bakteriyel kontaminasyonun olduğu yerde viral kontaminasyonun da olabileceği
           unutulmamalıdır.  Ancak virüsler in vitro koşullarda üretilemez, intakt enfektif virüslerin
           izolasyonu karmaşık, pahalı ve uzun zaman gerektirir.  Bu nedenle mikrobiyolojik
           incelemeler genellikle virüsleri kapsamamaktadır.
           Gastroskoplar, kolonoskoplar ve duodenoskoplar: Pseudomonas, Klebsiella, Proteus,
           E.coli ve Salmonella gibi bakteriler

           Dezenfektörler ve bronkoskoplar:  Pseudomonas, vb. mikroorganizmalar ve atipik
           mikobakteriler aranmalıdır.
           Legionella ve  Cryptosporidia gibi su kontaminantlarının aranması hem çok pahalıdır,
           hem de klinik anlamda önemli sonuçlar vermez. Bu nedenle ciddi bir salgın olmadıkça
           rutin testlerde bunların aranmasına gerek yoktur.
           Sıklık
           Rutin testlerin ne sıklıkla yapılacağı konusu hala tartışmalıdır.  Ancak dezenfektörlerin,
           bronkoskopların ve duodenoskopların düzenli aralıklarla testlerden geçirilmesi son
           derece önemlidir. Özellikle GIS endoskopisinde enfeksiyon kontrol ve dekontaminasyon
           standartları ülkeden ülkeye değişiklik göstermektedir. Sonuçta mikrobiyolojik takip ve
           tavsiye edilen test prosedürleri de farklılık göstermektedir.
           Bazı referans kaynaklar rutin testler arasında 3-4 aydan fazla bir süre olmamasını tavsiye
           etmektedir.
           Yıl sonunda her bir endoskobun en az bir kez örneklemeye girdiğinden emin olacak şekilde,
           her türden bir endoskobun rotasyona konularak test edilmesi pratik bir uygulamadır.
           Yöntem
           Örnek alma, kültür yapma ve test sonuçlarının değerlendirilmesi endoskopistler,
           endoskopi hemşireleri, EKK ve mikrobiyologlar ile yakın işbirliği içerisinde yapılmalıdır.

           Endoskop kanallarının karmaşık yapıları nedeniyle, her kanal ayrı olarak test edilmelidir.
           Çevreden kaynaklanacak kontaminasyonların önlenmesi için örneklerin aseptik
           koşullarda alınması gerekir.


                                                        Sterilizasyon Dezenfeksiyon Rehberi, 2019
           52
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58