Page 167 - DAS-Rehber-2019-edit.indd
P. 167

3. CDC. Body Fluid Contamination Response Log. https://www.cdc.gov/mahc/
           networks-tools-forms.html.
           4.CDC. Operating Public Hot tubes. https://www.cdc.gov/healthywater/pdf/swimming/
           resources/operating-public-hot-tubs-factsheet.pdf.
           5.  CDC. Disinfection and testing. https://www.cdc.gov/healthywater/swimming/
           residential/disinfection-testing.html.
           6. Management of Spa pools controlling the risks of infection. Part 2
           Guidance on the control of infectious agents in spa pools. https://webarchive.
           nationalarchives.gov.uk/20140714113217/http:/www.hpa.org.uk/webc/HPAwebFile/
           HPAweb_C/1200471667554.



           VII–MİKROBİYOLOJİK  ATIKLARIN  BERTARAFINDA  KULLANILAN
           OTOKLAVLARIN KULLANIMI ve KONTROLÜ
           Tıbbi atıkların yönetimi ve bertarafı, Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerin ortak
           sorunlarından birisidir. Ülkemizde tıbbi atıkların yönetimiyle ilgili esaslar, Çevre ve
           Orman Bakanlığı tarafından hazırlanan ve 22 Temmuz 2005 tarih ve 25883 sayılı
           Resmi Gazete ’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği
           ” ile belirlenmiştir. Bu yönetmeliğe göre, tıbbi atıkların yarattığı çevresel kirlenme ve
           bozulmalardan doğacak zararlardan, tıbbi atık üreticileri, taşıyıcıları ve bertarafçılarının
           sorumlu olduğu belirtilmektedir. Yine bu yönetmeliğe göre, sağlık tesislerinden
           (hastaneler, aile hekimleri, laboratuvarlar, veteriner klinikleri, özel muayenehaneler
           vb.) kaynaklanan atıklar Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’nün genel sınıflandırmasına
           uygun olarak evsel (genel) atıklar, tıbbi (enfeksiyöz, patolojik ve kesici delici atıklar),
           tehlikeli (kimyasal ve farmasötik atıklar gibi) ve radyoaktif atıklar olmak üzere dört ana
           gruptan oluşmaktadır. Enfeksiyöz atıkların başlıca kaynakları arasında da, mikrobiyoloji
           laboratuvar atıkları [her tür üreme olan kültür materyali ve stok kültürleri, enfeksiyöz
           vücut sıvıları (idrar, ter, gözyaşı, dışkı, tükürük ve balgam hariç), serolojik atıklar ve lam-
           lamel, pipet, petri vb. gibi kontamine laboratuvar atıkları] gelir. Enfeksiyöz atıkların
           kaynağında (üretildikleri yerde) dekontamine edilmeleri en güvenli yoldur. Böylece,
           depolama alanına taşıma sırasında ve oradaki bekleme süresi içinde çalışanların,
           diğer kişilerin ve çevrenin kontamine olmaması garanti altına alınmış olur. Uluslararası
           uygulamalar, BGD-3 ve BGD-4 laboratuvarlarda üretilen her tür atığın, laboratuvar alanı
           içinde dekontamine edilmesini şart koşmaktadır.
           Ulusal  Mikrobiyoloji  Standartları  Laboratuvar  Güvenliği  Rehberi,  BGD-2
           laboratuvarlarda da, enfeksiyöz materyalin geçici depolama alanına taşınmadan önce
           dekontamine edilmesini önermektedir. Yönetmeliğin 46. maddesinin son paragrafında
           “Belediyelerce veya yetkilerini devrettiği kuruluşlar tarafından yapılan sterilizasyon
           işlemi ile zararsız hale getirilen atıklar, evsel atık depolama alanlarında depolanarak
           bertaraf edilebilirler”  denmektedir.  Bu  ifade,  kaynağında  dekontamine  edilen  tıbbi
           atıkların evsel atık gibi değerlendirilebileceği anlamına gelmemektedir. Yetki, tümüyle
           belediyelerde olduğundan, kurumda dekontamine edilen enfektif atıklar tıbbi atık



                                                        Sterilizasyon Dezenfeksiyon Rehberi, 2019
           166
   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172